در تفسير فرات از بشربن شريح نقل شده که مي گويد:

روزي از امام باقر (ع) پرسيدم: اميد بخش ترين آيه قرآن کدام آيه است؟"
حضرت فرمود: اطرافيان شما در اين باره چه نظري دارند؟"
(ظاهرا مراد حضرت از اطرافيان شما دانشمندان اهل سنت مي باشد )*

گفتم: آنها معتقدند آيه «قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمت الله» (اي بندگان من که بر نفس خويش اسراف کرده ايد از رحمت خدا نا اميد نباشيد) اميدوار کننده ترين آيه قرآن است.
حضرت فرمود : اما ما اهل بيت چنين نظري نداريم.

پرسيدم "پس نظر شما در اين مورد چيست؟"
فرمودند: آيه «ولسوف يعطيک ربک فترضي» (و پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که راضي شوي) اميد بخش ترين آيه قرآن است و منظور از آن شفاعت است.

سپس ادامه دادند: يکي از دلايل ترجيح اين آيه اين است که در آيه مورد نظر شما شرط برخورداري از آن رحمت واسعه ،توبه و تسليم و عمل نيک اعلام شده است اما در آيه مربوط به شفاعت ، هيچ قيد و شرطي جز رضايت پيامبر مهرباني و رحمت وجود ندارد.

بنابر اين روايت مي توان گفت اميدوار کننده ترين آيه قرآن اين آيه از سوره مبارکه ضحي است که در مورد شفاعت پيامبر گرامي اسلام از امت گنهکارشون است که بعضي از اهل سنت آن را انکار مي کنند در حالي که نص آيه مبارکه قرآن است.

نويسنده : نيک انديش | تاريخ : پنج شنبه 2 تير 1390برچسب:حديث,احاديث,امام باقر,سخنان امام باقر,قرآن,آيات قرآن,اميدواري,سوره ضحي,اميدوار کننده ترين آيه قرآن,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |